Alle boere van de Stichting Vastenavend krege 'n uitnòòdeging van 't Kul-tuurbedrijf voor de Galapremière van 'Boere, dèèr zit 'n luchje n'aan! 'n Voorstelling in 't ondergronds poppetejater van de femilie Fokkes in Berrege. De interesse wier gewekt deur personages uit de Berregse geméénschap en gespeuld deur poppe die oe kennis late make mè d't absurdisme en da d'alles in 'n spel watte nòòdege g'eime ontfutselt.

D'uitnòòdeging van de première wekte veul nuuwsgiereg'eid bij de boere want 't poppetejater kon venavend op veul belangstelling rekene. Rond acht uur kwame de boere n'aan d'achterzijde van 't stadspeleis, waar 't tejater is gevestigd. Kemmissie finansjeel kwam as elietèèr genòòtschap 'De Fééstneus' onder luid gezang van 'Mien waar is m'n fééstneus'. Optocht kwame n'aan as Pinokkio's en technies ware 'n groep sjienese. Bij binnekomst wier iederéén op 'n neus gekontroleerd en geskend.

Na deze controle kon iederéén plaatsneme n'in de donkere tejaterkelder. Wachtend op 't begin van 't stuk was de spanning om te snij'e. Na d'opening liete ellef tejaterpoppe, akeleg goed lijkende persòònaazjes uitte Berregse geméénschap zien oe d'absurdisme en leut diep verborrege g'eime 'van di lief'lukke rustege Scheldestadje' tevoorschijn tòòvere. In zeuve n'aktes wier de boere 'n spiegel voorge'ouwe, die nie mis was. d'Uitdossing was zeer lachwekkend mar 'n goeje luisterèèr oorde ok 'n moraal in 't ver'aal. Mè leutege, scherrepe n'en confronterende tekste was 't 'n prikkelende, sensuele en steeds verrassende tejateravend.

Na 't tejaterstuk wiere de boere van Stichting Vastenavend uitgenòòdegd om d'avend te vervollege n'in Grandkefee De Gròòte Slok. De Gròòtste Boer van fleet jaar nam 't woord en besprak de méést opvallende neusskens. Oewel bleek dat gin enkele neus 't zellefde was, stonde ze wel ammaal dezellefde kant op. Di stemde de Gròòtste Boer van fleet jaar tevreeje. 't Memènt waar éénieder op wachtte, was aangebroke. 't Motto voor de Vastenavend van 2020 wier bekend gemakt:

Dweil d’oew neus mar achternaar!

Alle boere krege ieder 'n unieke vastenavendneus én d'uitnòòdeging vor de Gròòte Raad op d'n Ellefde van d'n Ellefde. Mè d'n rijk gevoel van leut, wijs'eid en voldoening bleve ze nog lang nageniete. En 't motto indachteg vollegde ze d'r neus nar uis.

Agge sweile tusse neus en lippe nog 'n leuteg liedje wil zinge ebbe me n'ier nog 'n klessieker van èk me jou dèèr: Mien waar is m'n fééstneus gebleve