Vanaf vrijdag 15 febrewarie ken d'm weer in oew brievebus ore valle: de Vastenavendkrant. Achtenveerteg paginaas pure leut mè d'er en dèèr 'n serieus sausje. Alles is nuuwt mar toch vertrouwd; zo vinde netuurlek de proklemasies van Prins Nilles d'n Derde en de Gròòtste Boer, mar ok ver'ale n'over toen datte Raayberreg nog 'n wielerbaan ad of wie Toine Mazaraic nouw presies was. Dèèrneve, zowas gezeed, genogt leut over bevobbeld 'n mens die wel duuzend wielerploege n'et verslete n'of de oe dagge 't beste ken marsjere tijdes 't dimmere. Ooit welles wille wete oe of da d't t'r aan toega in 't pas'okske van Kolder? Nouw dèèr komde dees jaar ammaal achter!

Nouw lichte me nog mar 'n éél klein sluierke n'op over wagge ken verwachte, de rest zegge me lekker nie. Want da motte zellef mar leze n'en beleve. Bij ons edde gin abonnement nòòdeg, want de Vastenavendkrant wor grates en vor niks in oew brievebus geleed deur de vrouwe n'en manne van d'ICB. Enne… gin enge ver'ale of wereldleed, neeje! Gewòòn Berregse leut die te sleur van ieleke dag doe vergete. Nog 'n paar dage wachte n'en dan eddem in uis; letters op gekleurd pepier die same mè d't bééld verworre tot één brok leut! En ge wit: ge ken beter beleze zijn dan belege!