Eél vroeger, in de jare van de na-oorlogse Vastenavend was voor de Stichting Vastenavend Ellef Ellef gewòòn 'n jaarvergadering waar later 't agendapunt bij de Geit van Mie de n'os wier toegevoegd om dèèr de kale n'èèd af te legge.

D'r was nog gin sprake van 'n gròòts féést zoas me da morrege wir gaan viere. Neeje, in 't Zwijns'òòfd stonde de tafeltjes en stoeltjes nog gewòòn in 't kefee.
Agge gère 'n vergelijk wul make tusse vroeger en nou is t'r in essensie nie éél veul veranderd. Oògtepunt bleft volleges tradisie de kale n'èèd en 't feit da d'n n'Oòg'eid 't licht op groen zet voor een spiksplinternuuwe Vastenavend.

Op Ellef Ellef komme de boere van de Stichting Vastenavend bij mekare in de Draak om 't errepellòòf te verbrandde in de Sinte-Mèèrteschouw om boze gèèste te verdrijve n'en de grond wir vruchtbaar te make. De boere zinge dan rond de schouw and in and en mee éél d'r lijf 't lied 'kom boere gif mekaar de hand' en zwere trouw aan de kommende Vastenavend.

Dèèrnaar vertrekt 't gezelschap mee meziek naar de vergaderlokasie. De Klupvlag voorop en de lantaredragers d'r achter. In 't stoetje wor d'ok de krans van de Geit meegenome en netuurlek de fakkel waar 't errepellòòf mee is aangestoke.

Op de vergaderlokasie opent de voorzitter de vergadering. Di jaar gebeurt da voor 't lest deur scheidend voorzitter Koert Damveld. D'r zijn twee éle belangrijke agendapunte; de verkiezing van de Gròòtste boer en d'n n'Oòg'eid.

De Gròòtste boer kreg dan z'n tutter en z'n blek omg'ange. De Prins kregt dan z'n Zuidwester en z'n Gouwe Krab. De Gròòtste boer kiest een Steketee en de Prins zijn eigeste Nar. Déérna krijge n'ok de nuuwe leje van de Stichting Vastenavend d'r versiersels en 't nuuwe Veldteke wor omg'ange deur d'n n'Oòg'eid.

Dan is 't bekant tijd en vertrekke de boere nar 't Blèèkveldje voor de kale n'èèd die om ellef over ellef wor uitgesproke n'en de groene lichtkogel. 't Licht wor dan op groen gezet voor de nuuwe Vastenavend.

Dèèr motte n'as echte Krab toch bij zijn? Da madde toch nie misse? zoas Anton van Duinkerken et d'opgetekend, 't Vastenavendféést zal nimmer vergaan dan mè den mens.